Child 44 (2015) Nederlandse Review
Review:
Ik moet toegeven, dat ik toch wel echt een Tom Hardy fan begin te worden. Ik ben er laatst al achtergekomen bij Matt Damon, die ik erg fijn vind acteren maar nu ook Tom Hardy. Toch vond ik Child 44 niet de leukste film, vooral niet van Tom Hardy. Child 44 is dan toch een film van Russische kant, niet zozeer WWII gericht maar, het speelt een klein verband met de film mee. Hardy heeft namelijk zo zijn rangen gekregen en zo kom je er achter hoe hij beroemd is geworden binnen Rusland. Ik had graag een versie van WWII oorlog film gezien van Russische kant, die Child 44 misschien wel kon waar maken, toch moet dat nog even op zich laten wachten.
Child 44 is deels gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Ik benoem zomenteen even meer over de film maar, ik vind het wel interessant om sommige mensen te laten weten dat dit echt gebeurd is. Child 44 is, zoals ik al zei, lichtelijk gebaseerd op een waargebeurd verhaal, het gaat hierin over de (destijds nog Rusland) Rus, Andrej Romanovitsj Tsjikatilo. Die was benoemd tot 'de Rostov ripper' of 'de Sovjet Hannibal Lecter'. Andrej Romanovitsj Tsjikatilo stond in totaal bekend voor 56 moorden, waarvan hij voor 52 moorden is veroordeeld, en daarbij de doodstraf heeft gekregen. Nu is dit een waargebeurd verhaal, ik wist dat dit zich echt had afgespeeld maar, heb even via Wikipedia de goeie informatie opgezocht omdat ik het maar voor een klein deel wist, alleen dat het gebeurd was en dat hij 'de rostov ripper' werd genoemd.
Nu was het verhaal in Child 44 wel anders, en vond ik dit verhaal soms wat traag en af en toe langdradig waardoor je niet altijd even aandachtig zat te kijken. We zitten in de Sjovet-uni van 1953 waar Leo Demidov, tevens oorlogsheld, achter een paar kindermoorden aanzat. Nadat zijn vrouw verdacht werd van (volgens mij spionage) is hij tijdelijk geschorst en naar Rostov gestuurd. Hier ging het verder met kinder moorden en hij zette alles op alles om het op te lossen.
Ondanks dat het verhaal veel moeite heeft gekost om hem te volgen, omdat hij vaak erg traag werd was, het concept erg fijn. Dankzij de toch wel goeie actie scenes is de film nog goed om te zijn. De begin scene binnen 1945 was mooi en het verhaal werd daardoor mooi doorgetrokken. Qua armoe, en slechte voorziening was hier genoeg beeld van. Ja, de erg leuke actie scenes brachten mij toch nog wel een leuke film, maar het verhaal had wel een tikkeltje beter gekund. Het doel van Child 44 was tenslotte het verhaal van Andrej Romanovitsj Tsjikatilo naar voren te verwerken, toch is dit in mijn oog erg slecht verwerkt aangezien we meer te zien kregen over verraad, armoe en slechte voorzieningen dan daadwerkelijk de seriemoorden, die af en toe wel langs kwamen maar niet echt fantastisch waren. Dat vond ik echt erg zonde .Acteerwerk van Hardy en Noomi Rapace waren voldoende en ik heb toch nog wel genoten van de film. Wat kritische blikken op de film geworpen wat soms pijn deed maar, je kwam de avond toch nog door, dat is het beste!
Child 44 is deels gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Ik benoem zomenteen even meer over de film maar, ik vind het wel interessant om sommige mensen te laten weten dat dit echt gebeurd is. Child 44 is, zoals ik al zei, lichtelijk gebaseerd op een waargebeurd verhaal, het gaat hierin over de (destijds nog Rusland) Rus, Andrej Romanovitsj Tsjikatilo. Die was benoemd tot 'de Rostov ripper' of 'de Sovjet Hannibal Lecter'. Andrej Romanovitsj Tsjikatilo stond in totaal bekend voor 56 moorden, waarvan hij voor 52 moorden is veroordeeld, en daarbij de doodstraf heeft gekregen. Nu is dit een waargebeurd verhaal, ik wist dat dit zich echt had afgespeeld maar, heb even via Wikipedia de goeie informatie opgezocht omdat ik het maar voor een klein deel wist, alleen dat het gebeurd was en dat hij 'de rostov ripper' werd genoemd.
Nu was het verhaal in Child 44 wel anders, en vond ik dit verhaal soms wat traag en af en toe langdradig waardoor je niet altijd even aandachtig zat te kijken. We zitten in de Sjovet-uni van 1953 waar Leo Demidov, tevens oorlogsheld, achter een paar kindermoorden aanzat. Nadat zijn vrouw verdacht werd van (volgens mij spionage) is hij tijdelijk geschorst en naar Rostov gestuurd. Hier ging het verder met kinder moorden en hij zette alles op alles om het op te lossen.
Ondanks dat het verhaal veel moeite heeft gekost om hem te volgen, omdat hij vaak erg traag werd was, het concept erg fijn. Dankzij de toch wel goeie actie scenes is de film nog goed om te zijn. De begin scene binnen 1945 was mooi en het verhaal werd daardoor mooi doorgetrokken. Qua armoe, en slechte voorziening was hier genoeg beeld van. Ja, de erg leuke actie scenes brachten mij toch nog wel een leuke film, maar het verhaal had wel een tikkeltje beter gekund. Het doel van Child 44 was tenslotte het verhaal van Andrej Romanovitsj Tsjikatilo naar voren te verwerken, toch is dit in mijn oog erg slecht verwerkt aangezien we meer te zien kregen over verraad, armoe en slechte voorzieningen dan daadwerkelijk de seriemoorden, die af en toe wel langs kwamen maar niet echt fantastisch waren. Dat vond ik echt erg zonde .Acteerwerk van Hardy en Noomi Rapace waren voldoende en ik heb toch nog wel genoten van de film. Wat kritische blikken op de film geworpen wat soms pijn deed maar, je kwam de avond toch nog door, dat is het beste!
0 reacties:
Een reactie posten